Opinie

Volkskrant artikel

De belangrijkste jaren

“De komende jaren zijn waarschijnlijk de belangrijkste in onze geschiedenis”, aldus Debra Roberts, een van de IPCC-werkgroepvoorziters van de VN. De Zuid-Afrikaanse planologe komt vandaag aan het woord in een artikel in de Volkskrant, dat zelf al kopt dat de Klimaatdoelen in Parijs vrijwel zeker niet gehaald zullen worden.

Het is een uitermate stevige uitspraak. Wat is hiervan de betekenis voor jou en mij? Of wat laat je hiervan de betekenis zijn voor jezelf?

Ik voel me een ouwe lul als ik zeg dat ik dit al twintig jaar roep. Wat heeft het voor zin dit te noemen? “Oh, Mark van de Weed Burger wist dit al veel langer… Wat goed van hem?!” Ik zeg het toch omdat ik in die tijd toch vaak ben weggezet als radicaal, als extremist en me vaak voelde als de enige roepende in de woestijn.

Ik ben op een vreemde manier misschien wel blij dat het nu met zulke grote vetgedrukte letters in de krant staat. Blij omdat mijn verontrustende intuïtie het al die tijd bij het juiste eind had. Maar frustrerend ook dat het klopte, want het is zich dus allemaal aan het voltrekken in ‘onze geschiedenis’.

Het kan niet anders dan dat Debra daarmee de geschiedenis van de menselijke beschaving op deze planeet bedoelt, want die wordt in zijn volledigheid bedreigd in haar voortbestaan. Dat klinkt abstract, dus helderder verwoord: als we niks veranderen gaan we allemaal naar de kloten. Jong, oud, rijk, arm, wit, zwart en alles ertussenin en eromheen.

Direct gevolg hiervan is natuurlijk dat niet onze geschiedenis wordt bedreigd, die is immers al geweest. Wat ze hiermee vermoedelijk bedoelt is dat dit de komende jaren de belangrijkste jaren worden, omdat we in deze nabije toekomst dus, geschiedenis gaan schrijven. Wat gaan we doen in de nabije toekomst die snel geschiedenis zal heten?

En omdat spreken over de toekomst eigenlijk ook impliceert dat we nog wel tijd  hebben, is de enige waarachtige vraag: wat ga jij doen in de belangrijkste ‘present time’ die we nog mogen bleven? Wat doe je nu, zometeen en de rest van de week? En ga je daarmee het verschil maken?

Bizarre gedachte eigenlijk ook, dat wanneer de dreiging op aarde steeds meer voelbaar wordt, elke dag in feite de mooiste is die er ooit nog zal zijn. En de enige waarop ‘op tijd iets veranderen’ mogelijk is…

Genoeg gefilosofeerd voor vanochtend. Let’s push things forward!!!

– Mark Kulsdom

Lezing Mark Kulsdom Dutch Weed Burger

Column: ‘diervriendelijk’ betekent gewoon vriendelijk voor het dier, toch?

How do we love all the children of all species for all time? BAM! Wat een geweldige vraag wordt daar op het podium gesteld door de gastspreker bij de opening van de nieuwe Impact Hub locatie achter het Tropenmuseum in Amsterdam. Ik heb een half uur eerder mijn The Dutch Weed Burger trailer geparkeerd op het pleintje voor de Hub, om later op de dag de uitgehongerde bezoekers te voorzien van goed, plantaardig eten en pak de dagopening even mee.

McDonough, architect en ontwerper van beroep, is een man die niet veel woorden nodig heeft om zijn punt te maken. “Iets minder slecht is niet goed, dat is nog steeds slecht”. Kinderlijk logisch en zo ontzettend  waar. Als een echte Zen master communiceert hij simpel, waarachtig en doeltreffend. Zijn call to action? Wie komt er met een plan, een echt plan om zijn openingsvraag te beantwoorden, want dat plan, dat ligt er nu niet.

Er zijn wel subplannetjes natuurlijk, maar niet eentje waar we collectief, als mensensoort, voor gaan. Een meesterplan waar we allemaal samen achter staan. Dat plan waarmee het ons gaat lukken om de ergste schade aan de ecosystemen voorkomen, de grootste uitdaging van onze generatie, dat plan ligt er niet.

Niet bij de politieke leiders in ieder geval. Ik moet denken aan het gezicht van Mark Rutte tijdens het laatste verkiezingsdebat dat voor een seconde vol oprechte verbazing stond toen Jesse Klaver tegen hem sprak over het vluchtelingenprobleem als gevolg van de klimaatontwrichting. Hij is inmiddels wederom de leider van de grootste partij van Nederland geworden en hij ziet het niet, hij snapt het niet en is misschien wel een verkozen leider, maar geen visionair leider.

Ik zie die woordvoerder van de Nederlandse Varkenshouders op televisie voorbijkomen die zijn uiterste best doet om te vertellen dat de  misstanden in Tielt nooit voor kunnen komen in Nederlandse slachthuizen. Dit soort mensen, werkzaam voor de vleesindustrie, gaan ook niet met dat plan komen. Bang voor omzetverlies in hun sector. Ze werken wel aan duurzaamheid, ik bedoel, er zal vast wel ergens een zonnepaneel op een slachthuis liggen, maar zoals McDonough al zegt een beetje minder slecht maakt nog steeds niet goed. Wanneer we 100 km per uur in de verkeerde richting rijden heeft het geen zin om zachter te gaan rijden. Je rijdt nog steeds in de verkeerde richting. Alleen een U-turn maken kan het tij dan keren. Ze moeten het diep van binnen wel weten, maar het komt er niet uit.

Vervolgens de talkshow van Jeroen Pauw, waarin de tafelsprekers wel tot een gemeenschappelijke constatering komen, maar waar de aftiteling al inzet, alvorens er een conclusie getrokken kan worden. De gemeenschappelijke constatering luidt dat je nog zo goed voor je dieren kan zorgen, of dat je nog zo ambachtelijk gepassioneerd kan zijn over het klaarmaken van vlees op duizend-en-een manieren, maar dat er in elk slachthuis dingen gebeuren die het daglicht niet kunnen verdagen. Sowieso, overal!

Dat vervelende onderdeel genaamd de ‘slacht’, die grote spoiler die de levende dieren scheidt van dat voedsel wat veel mensen nog zo onmisbaar vinden.

De dieren! Oftewel de naam voor die categorie die wij mensen hebben bedacht, om er vervolgens alle levende wezens in onder te brengen die er zijn. Allemaal, behalve de mens zelf natuurlijk. Die krijgt zijn eigen categorie met alleen zijn eigen soort. Alleen op deze manier kan die zichzelf verheffen, door een taalkundig trucje uit te halen.

Ik vroeg me daardoor ineens af waar dat woord nu eigenlijk vandaan komt… ‘Dier’. De oude talen spreken over Deor of Diar of Djur met verschillende betekenissen. ‘Adem’, ‘ziel’ en ‘leven’ worden genoemd evenals ‘zwaar ademend’ of ‘stuiven’ en ‘hijgen’.

Ik kan me wel voorstellen hoe die vroege Neanderthalers, zelf pas net hun eigen klanken en geluiden enigszins controlerend, die andere wezens, stuivend door het bos, een dergelijke naam toe bedienden.

Dieren. Zij die ademen of zwaar ademen, bezield en levend. Levende organismen van de wormen in de grond tot de grote zeezoogdieren in de diepe oceaan. Met functionerende hersenen en een kloppend hart. Net als wij natuurlijk.

Toch wonderlijk dat een chimpansee, die qua DNA dichterbij de mens staat dan bij bijvoorbeeld een octopus toch ook in die ene categorie beland is. Waarom zijn we niet zuiniger geworden op alle de zoogdieren bijvoorbeeld? Wanneer we die naam zouden aanhouden dan moeten we de categorie delen met toch best wel een iets uitgebreidere respectabele club, walvissen, olifanten, gorilla’s om er maar een paar te noemen.

Lieve mensen, om een dier te eten moet er toch echt eerst een scherp mes de halsslagader in worden gestoken. Slachten is dan de term die we daarvoor gebruiken. De nertsenfokkers gebruiken de nog meer verhullende term ‘oogsten’.

Is het niet gewoon moord? Nee dat gaat te ver. Die term is niet van toepassing op dieren, alleen mensen… Wonderlijk eigenlijk… Moord mag niet, dan weten we allemaal. Maar slachten is oké, als je het maar diervriendelijk doet toch? Diervriendelijk betekent gewoon vriendelijk voor het dier toch? Wat is er nou onvriendelijker voor een dier dan het met een scherp voorwerp in zijn nek steken om het te laten leegbloeden? Of noemen we het vriendelijk dat we het eerst met een elektrische stroom bewusteloos stoten? Ik las ergens dat we 3000 dieren per seconde de dood in jagen. Dat telt lekker op.

Verdomd, nu laat ik me toch verleiden door het zo letterlijk op te schrijven, maar laten we gewoon eerlijk zijn; Echt sympathiek kun je deze bloedige business niet noemen.

McDonough geeft, aan het einde van zijn lezing, gelukkig zelf antwoord: “We must strive for a delightfully, diverse, safe, health and just world, with clean air, water, soil, and power –economically, equitably, ecologically and elegantly enjoyed“.

Aan het einde van de avond zijn we door onze voorraad Weed Burgers heen. Ik rij naar huis met de gedachte aan het plan van McDonough. Ik zou daar namelijk nog een woord aan willen toevoegen: “Ethically enjoyed“. Pas dan kun je de wereld en alle kinderen van alle soorten echt liefhebben!

Mark Kulsdom
Voor Plantpower

Pirate flag Dutch Weed Burger

Persbericht: namen van vleesproducten al tientallen jaren misleidend!

Mark Kulsdom, oprichter van The Dutch Weed Burger, geeft aan het advies van VVD-kamerlid Lodders op te zullen volgen door de ‘vegaworst-kwestie’ met minister Schippers van Volksgezondheid te bespreken, tijdens de nationale voedseltop in Den Haag, eind deze maand.

De oprichter van The Dutch Weed Burger reageert op het bericht van VVD-kamerlid Lodders die via het platform van de NOS aangeeft dat zij benamingen als vegetarische worst, gehakt en schnitzels misleidend vindt.

“De transitie van dierlijke naar plantaardige eiwitten staat hoog op de agenda bij de Nationale Voedseltop”, aldus Kulsdom die met zijn eigen bedrijf en de betrokken keten de nieuwe plantaardige eiwitbron ‘zeewier’ aan de voedselketen heeft toegevoegd.

Kulsdom vindt het artikel met de uitspraken van de VVD’er getuigen van een schaamteloos en middeleeuws staaltje doen-wat-de-vlees-lobby-zegt. “De wereldwijde vleesindustrie, met al z’n schandalen, verspilling en ellende vormt een acute bedreiging voor de gezondheid van belangrijke ecosystemen op deze planeet. Dat Lodders op deze doorzichtige manier voor de vleesbedrijven in de bres springt is dan ook echt niet meer van deze tijd.”

Volgens Kulsdom geven de uitspraken van Lodders echter ook aan dat de vleesindustrie op zijn rug ligt en in paniek zijn geraakt door de hoge omzetten die producenten van vegetarische producten in 2016 hebben gehaald. De plantaardige snack-industrie zit namelijk in de lift. Terwijl slachthuizen en vleesverwerkers het in Nederland moeilijk hebben, bouwen de producenten van vegetarische merken er juist productieruimtes bij.

Fabrikanten van vlees zouden hun producten, dan ook niet langer alleen als vlees mogen aanduiden. Kulsdom vindt benamingen als worst, gehakt en schnitzels minstens zo misleidend.

“Als er worstenbroodje staat, aldus Kulsdom, dan moet je de consument er ook bij vertellen dat het eigenlijk gemalen kadavers van vroegtijdig en door mensenhanden gestorven levende, gewervelde organismen in de kind-fase zijn met een kloppend hart en een functionerend brein, die op een onvrijwillige, beangstigende en stressvolle manier gedwongen ter dood zijn gebracht, niet altijd zonder pijnlijke doodsstrijd.”

“De vleesindustrie zou sowieso beter moeten weten dan door op deze manier te reageren. De laatste x dat ze zoiets probeerden kregen ze een klap op de neus van de vegetarische slager die hun gehakt, omdoopte tot gehackt!”

“Als de VVD de vrije markt filosofie onderschrijven, zoals ze al jaren pretenderen, dan moeten ze deze kwestie ook overlaten aan de marktpartijen en geen regelgeving nastreven die de vrije marktwerking belemmert!” Door deze uitspraken van Lodder keert de VVD de rug toe naar een van de snelst groeiende sectoren van Nederland, die niet alleen economisch steeds succesvoller worden, maar ook een oplossing bieden voor de grote problemen die de vleesindustrie heeft gecreëerd.